اثر: غزل های اسما سوری

بیا که نیست هراسی مرا ز روز حساب
لانَّ کلَ محبْ یُحشَرُ مع الاحباب

من و تو هر دو ز یک مصحفیم با این فرق
که تو‌ حدیث بهشتی من آیه ‌های عذاب

به جز تو هرچه من از خوبی جهان دیدم
حقیقت اینکه سراسر سراب بود سراب

حدیث چشم من و حسن بی‌ نهایت توست
نمیشود کم اگر میبرم ز دریا آب

غمت‌ اگر دل ما را شکست عیبی نیست
خودت به یک نظر این دل ‌شکسته را دریاب