کتاب «لبخند گمشده» خاطرات آزاده و جانباز 70 درصد «اسدالله گرامی» است. زادگاه این آزاده جانباز اگرچه در آبادان است اما از آنجایی که از سن پنج سالگی به همراه خانواده خود به اصفهان آمد و در آن جا ساکن شد ایشان را به عنوان یک آزاده اصفهانی می شناسند.
اسدالله گرامی در سال 1359 در نفت شهر به اسارت نیروهای عراقی درآمد و به مدت 10 سال از بهترین سال های جوانی خود را در اردوگاه های عراق سپری کرد. اکنون این آزاده صبور و شجاع علاوه بر اینکه جانباز اعصاب و روان است به دلیل تبعات ناشی از دوران اسارت از بیماری های گوناگون از جمله بیماری گوارشی رنج می برد.
اسدالله گرامی اگرچه خودش در طول مدت اسارت سرشار از رنج و درد بود اما به تاسی از مقتدای آزادگان، مرحوم ابوترابی متوجه شد که فقدان نشاط برای آزادگان تا چه حد مخرب است، از این رو با حضور در تئاترهای کمدی در اردوگاه موجبات شادی دیگر اسرا را فراهم می کرد.