رخدادهای عالم در مفهومسازی قرآن، از چهار حالت زیر خارج نیستند؛ در جهانبینی قرآن برخی حوادث در عالم با دشواری همراه بوده و نارضایتی و ناخرسندی به دنبال دارند، اما شر نیستند. در این جهانبینی گروه دیگری از پدیدههای آفرینش معرفی شدهاند که دشواری و نارضایتی را توأمان با شر دارند. آیات الهی دو دسته دیگر نیز معرفی کردهاند که در برخی موارد با گشایش و رضایتمندی همراه هستند اما خیر تلقی نمیشوند در حالی که وقایعی در عالم اتفاق میافتند که در آنها رضایتمندی و خرسندی با خیر همراه شده است. در همنشینی واژگان«تُحِبُّوا» با «شَرّ» و «تَکْرَهُوا» با «خَیْرّ» در آیات قرآن رابطه عموم و خصوص من وجه بین مفهوم نارضایتی و ناخرسندی با شر و بین رضایتمندی و خرسندی با خیر تصویرسازی شده است.