حدیث قند

ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند مشتاقم، از برای خدا، یک شکر بخند (حافظ) طنز چیست؟ فرق آن به هزل و هجو و فکاهه چیست؟ چگونه می شود در یک متن یا فیلمنامه، خنده آفرینی کرد؟ آیا حافظ هم در غزل های عارفانه و عاشقانه اش طنزآوری کرده است؟ چه کنیم تا مثل کیومرث صابری (گل آقا) طنزهای مان خواندنی و ماندنی شود؟… این سؤالات و ده ها سوأل دیگر ، سؤال هایی است که اهل ذوق و علاقمندان به طنز در مواجهه با طنزپردازان مطرح می کنند و متأسفانه، کمتر هم پاسخ قانع کننده و راه گشا می گیرند. ابوالفضل زرویی نصرآباد، طنز پرداز و پژوهشگر، در حدیث قند کوشیده است تا به این سؤالات و بسیاری سؤالات دیگر پاسخ دهد.