معنای زندگی در خوانش انتقادی نیچه، کامو و سارتر

از بزرگ‌ترین پرسش‌های بشر، پرسش از معنای زندگی است و این پرسش در محل تقاطع مابعدالطبیعه، دین، فلسفه اخلاق، روان‌شناسی، معرفت‌شناسی و فلسفه دین قرار دارد. از مهم‌ترین بحث‌های مرتبط با این مسئله به‌ویژه در غرب، وجود یا عدم خداوند و نقش او در معنابخشیدن به زندگی است.
کنارنهادن خدا و دین از معنابخشیدن به زندگی بشر غربی و پیامدهای آن (دلهره و اضطراب و پوچی) برخی از اندیشمندان مکتب اگزیستانسیالیسم را به این اندیشه رهنمون شد که برای زندگی بی‌معنای بشر غربی، معنایی این‌جهانی در نظر گیرند.
آنان این معنایابی را به عهدۀ افراد انسانی نهادند. اساس رویکرد آنان، انسان‌گرایی یعنی آزادی مطلق انسان و منزلت مطلق او در هویت‌بخشی به خود و آفریدن ارزش‌ها توسط خود او بود.