«نصیحت» بیست و سومین جلد از مجموعه «اخلاق ربانی» اثری است مشتمل بر آموزه های «آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی» که در آن با نگاهی کامل و مجتهدانه به متون اسلامی و مشارکت عقل سلیم در فهم گزاره های دینی به بررسی مباحث اخلاقی پرداخته شده است.
این کتاب در 7 جلسه از مباحث معظم له در مبحث «نصیحت» با عناوین ذیل مطرح شده است: جلسه اول: معنای لغوی و اخلاقی نصیحت جلسه دوم: مشارکت انسان در خیر مورد نصیحت جلسه سوم: نکاتی در مورد کیفیت بیان عیب در نصیحت جلسه چهارم: ادامه نکاتی در مورد نصیحت کننده جلسه پنجم: نکته ای در مورد نصیحت کردن و نصیحت شنیدن.
گزیده کتاب
اگر انسان برای خوشایند طرف مقابل از خود برخلاف آنچه در درون و دلش دارد مطلبی را بهعنوان نصیحت و خیرخواهی ظاهر کند، همان غِشّ است؛ در روایات زیادی میبینیم که این کار را خیانت در نصیحت دانستهاند.
انسان قبلاً خودش این نصیحت را به خودش کرده باشد؛ یعنی اینگونه نباشد که این خیری را که برای دیگری میخواهد، برای خودش نخواسته باشد. مسئلۀ نصیحت با موعظه نزدیک به هم هستند. به هر مقدار که انسان به پندی که به دیگران میدهد عامل باشد و به آن بستگی درونی داشته باشد، به همان مقدار پند او در دیگران موثّر است.