اخلاق ربانی 26: آفات زبان؛ فحش، طعن، لعن و انتقام جویی
سال نشر : 1398
تعداد صفحات : 168
خرید پیامکی این محصول
جهت خرید پیامکی این محصول، کد محصول، نام و نام خانوادگی، آدرس و کد پستی خود را به شماره زیر ارسال نمایید:
کد محصول : 90377
10003022
معرفی کتاب
«آفات زبان؛ فحش، طعن، لعن و انتقام جویی» بیست و ششمین جلد از مجموعه «اخلاق ربانی» اثری است مشتمل بر آموزه های «آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی» که در آن با نگاهی کامل و مجتهدانه به متون اسلامی و مشارکت عقل سلیم در فهم گزاره های دینی به بررسی مباحث اخلاقی پرداخته شده است.این کتاب در 11 جلسه از مباحث معظم له در مبحث «آفات زبان؛ فحش، طعن، لعن و انتقام جویی» با عناوین ذیل مطرح شده است:
جلسه اول: انتقام جویی
جلسه دوم: عنف در گفتار و کردار
جلسه سوم: فحش
جلسه چهارم: لعن نامشروع
جلسه پنجم: رذیله طعن
جلسه ششم: ادلال
جلسه هفتم: افتخار
جلسه هشتم و نهم: عصبیت زبانی و کتمان حق
جلسه دهم: خوض در باطل
جلسه یازدهم: کلام بی فایده
انسان باید همۀ اموراتش ضابطهای داشته باشد؛ حتّی فکرش. فکر؛ یعنی کار کردن روی آن موجهایی که در ذهن میآید، نه تصوّرات. کار کردن روی تصوّراتی که به ذهن میآید هم باید ضابطهای داشته باشد؛ کار فکری، زبانی، قدمی، قلمی و… اعضا و جوارحت نباید به آن معنا آزاد باشند
انسان نباید در رابطۀ با عباداتش حالت ادلال و منّت داشته باشد. منّت یعنی چی؟ تقرّبِ چه چیزی نسبتبه ما؟ اگر بخواهیم بیپرده سخن بگوییم، باید بگوییم آن کسانی که برای بهشتش خدا را عبادت میکنند و معصیت را برای ترس از دوزخش ترک میکنند، از نظر واقعی، نفس پرستند نه خدا پرست. اگر انسان دقیق بشود و مطلب را بشکافد و جلو برود، اندرونش را درست وارسی کند، زوایای دلش را گردش کند، میبیند واقعش نفع پرست است، نه خدا پرست.
مسئلۀ نژاد و قوم حتّی از مسئلۀ نسبتهای جسمانی خیلی پستتر است. لذا مسئلۀ افتخار در بین اعراب و در دو رابطۀ نسبتهای جسمانی و نژاد زیاد مطرح بود. چهبسا دستهای استعماری خیلی بعدها روی آن کار میکردند، برای آنکه مسلمانها را شعبه شعبه کنند و آنچه را که امتیاز واقعی و کمال واقعی است و در مکتبهای الهی محور قرار میگیرد، بکوبند.
اگر سخن انسان نه فایدۀ مشروع دنیوی داشته باشد و نه فایدۀ اُخروی، از نظر اخلاقی مذموم و نکوهش شده است؛ امّا از نظر فقهی گویندۀ این کلام معصیتکار نیست. از نظر اخلاقی، این سخن در رابطه با نیروی شهوت است و این شخص شهوت حرف زدن دارد و باید خودش را معالجه کند؛ امّا از نظر فقهی گناهکار نیست.
در روایتی دارد که اکثر اهل آتش از راه زبان و در رابطه با معصیتهای زبانی وارد آتش میشوند؛ لذا انسان باید دقّت کند که نقل کردن خطا و معصیت، نعوذبالله، برای اشباع کردن مرتبهای از شهوتش نباشد. «وصف العیش نصف العیش» نباشد. چرا؟ جهت آثار زشت مترتّب بر این عمل است که به چند اثر اشاره میکنم.
انسان نباید در رابطۀ با عباداتش حالت ادلال و منّت داشته باشد. منّت یعنی چی؟ تقرّبِ چه چیزی نسبتبه ما؟ اگر بخواهیم بیپرده سخن بگوییم، باید بگوییم آن کسانی که برای بهشتش خدا را عبادت میکنند و معصیت را برای ترس از دوزخش ترک میکنند، از نظر واقعی، نفس پرستند نه خدا پرست. اگر انسان دقیق بشود و مطلب را بشکافد و جلو برود، اندرونش را درست وارسی کند، زوایای دلش را گردش کند، میبیند واقعش نفع پرست است، نه خدا پرست.
مسئلۀ نژاد و قوم حتّی از مسئلۀ نسبتهای جسمانی خیلی پستتر است. لذا مسئلۀ افتخار در بین اعراب و در دو رابطۀ نسبتهای جسمانی و نژاد زیاد مطرح بود. چهبسا دستهای استعماری خیلی بعدها روی آن کار میکردند، برای آنکه مسلمانها را شعبه شعبه کنند و آنچه را که امتیاز واقعی و کمال واقعی است و در مکتبهای الهی محور قرار میگیرد، بکوبند.
اگر سخن انسان نه فایدۀ مشروع دنیوی داشته باشد و نه فایدۀ اُخروی، از نظر اخلاقی مذموم و نکوهش شده است؛ امّا از نظر فقهی گویندۀ این کلام معصیتکار نیست. از نظر اخلاقی، این سخن در رابطه با نیروی شهوت است و این شخص شهوت حرف زدن دارد و باید خودش را معالجه کند؛ امّا از نظر فقهی گناهکار نیست.
در روایتی دارد که اکثر اهل آتش از راه زبان و در رابطه با معصیتهای زبانی وارد آتش میشوند؛ لذا انسان باید دقّت کند که نقل کردن خطا و معصیت، نعوذبالله، برای اشباع کردن مرتبهای از شهوتش نباشد. «وصف العیش نصف العیش» نباشد. چرا؟ جهت آثار زشت مترتّب بر این عمل است که به چند اثر اشاره میکنم.
-
زبان کتابفارسی
-
سال نشر1398
-
چاپ جاری1
-
شمارگان1500
-
نوع جلدجلد نرم
-
قطعرقعی
-
تعداد صفحات168
-
ناشر
-
نویسنده
-
وزن220
-
تاریخ ثبت اطلاعاتدوشنبه 17 خرداد 1400
-
تاریخ ویرایش اطلاعاتسهشنبه 29 تیر 1400
-
شناسه90377
-
دسته بندی :
محصولات مرتبط