اخلاق ربانی 36: عدل

انسان باید دارای عدالت من قبل نفس باشد و حقوق واجبه، مستحبّه و حتی جهات عرفیه را رعایت کند، چه رسد که بحث قضاوت شرعیه باشد که جای خود داشته و دامنه‌اش هم گسترش دارد. حتی گفتیم کوچکترین حرکت انسان را هم در بر می‌گیرد. این وصف عدلی نسبت‌به فعل در رابطه با مردم که عدالت اجتماعی می‌گوییم کوچکترین حرکت انسان را هم در بر می‌گیرد. نمی‌دانم چه سری است که تا از عدالت اجتماعی می گویند، همۀ ذهنها سراغ پول یا جان می رود و حتی آبرو را هم زیاد مطرح نمی‌کنند. اینطور نیست؛ بلکه عدالت اجتماعی خیلی وسیع است. ا گر این‌ها را بخواهیم واقعا شمارش کنیم و خوب اطرافش را در نظر بگیریم، خیلی شاخه‌ها دارد. هر روز و هر شب مبتلاییم؛ در خانه‌هایمان مبتلاییم؛ نسبت‌به فرزندانمان مبتلاییم؛ نسبتبه خانواده، نسبت‌به خویشاوند و دوست در هر محیطی از چهار محیطی که انسان در آن زندگی می‌کند؛ یعنی محیط خانوادگی، محیط تحصیلی، محیط معاشرتی-رفاقتی یا محیط کار و شغلی، عدالت اجتماعی مطرح است. عدالت اجتماعی به یک محیط اختصاص ندارد و در هر چهار محیط هست.