این نوشتار در پی پاسخگویی به این سؤال است که امام موسی صدر دارای چه افکار و اندیشه ای در مورد اسرائیل بود که با توجه به این افکار چه سیاستی و اقداماتی را در مواجهه با آن اتخاذ کرد و آثار آن بر مقاومت ضد اسرائیلی چیست؟ پاسخ موقت به عنوان فرضیه اصلی آن است که امام موسی صدر با توجه به زمینه های فکری مذهبی و اخلاقی خویش، رژیم صهیونیستی را توسعه طلب و بزرگ ترین دشمن جهان اسلام می دانست و تنها راه مقابله با آن را مقاومت همه جانبه می دانست که همه جامعه باید در آن دخیل باشند، که تأثیرات آن را در اشکال مختلف در مقاومت کنونی شاهد هستیم.
به نظر می رسد که بنیان و اساس مقاومت تبیین شده امام موسی صدر، مقاومتی فراگیر و واقع بینانه همراه با شالوده ای مذهبی و اخلاقی است که بر نقش جدی همه اصناف و گروه های جامعه در سطوح مختلف فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و مبارزاتی استوار است که می تواند الگویی مناسب برای مقاومت کنونی باشد.
ایشان با درک عمیق خطر ایدئولوژی صهیونیسم برای منطقه غرب آسیا و جهان اسلام سعی در ایجاد جامعه ای مقاوم در مقابل جامعه منفعل داشت و همین مباحث به تدریج زمینه ساز ایجاد جنبش مقاومت لبنانی در برابر تجاوزات صهیونیست ها در قالب اسرائیل به جنوب به لبنان شد.