انسان، همیشه به دنبال سلامت جسمی و روانی خویش می باشد و از نگرانی ها و ناراحتی های روحی و روانی گریزان بوده و همواره در پی منبع اطمینان و آرامش است. همه ی مشکلات پیش روی انسان، نشان از آن دارد که برای تامین سلامت جسمی و روانی، باید به دستورات آفریننده ی خویش -کسی که به مشکلات و نیاز های او آشناست- عمل نماید.
مسئله ی تربیت و اصلاح انسان، کاری است بس بزرگ همه ی ادیان و مذاهب می گویند: «ما انسان را تربیت می کنیم و مکتب ما انسان ساز است»؛ اما نمی توانند کاری پیش ببرند، چون بشر نوعا موجودی نیست که قابل پیش بینی باشد و با یک ایدئولوژی، تربیت و تابع جوی آرام بشود. بشر، دریایی بی کران است. این بشر، ریشه اش در اعماق زمین و شاخه اش در آسمان است...