شرک در قرآن

کاربرد واژه شرک و مشتقات آن در اصطلاح قرآن و علوم اسلامی هماهنگ با معنای لغوی آن به مفهوم شریک قائل‌شدن برای خدا در امور مختص به او مانند وجوبِ وجود،‌ الوهیت،‌ معبود بودن و تدبیر شئون آفریدگان است و مشرک کسی است که به یگانگی خدا ایمان نداشته باشد یا در یکی از مقامات ویژه خدایی، چیزی را شریک او بداند و برای موجودی جز خدا «استقلال در تأثیر» قایل باشد. شرک همانند توحید، مراتب مختلفی دارد.