مبانی نظری و آثار عملی قاعده نفی سبیل

قاعده «نفس سبیل» قاعده ای فقهی است که عنوان آن از آیه شریفه 141 سوره نسا اخذ گردیده و مفهوم آن این است که خداوند متعال در شریعت، قانونی را که موجب تسلط کافران بر مسلمانان شود، جعل و تشریع نفرموده و راه تسلط و استیلای آنان بر مسلمانان را بسته است. از این رو، هرگونه رابطه یا عملی که به تفوق کافران بر مسلمانان بینجامد، از نظر شرع حرام است.

نویسنده در این کتاب بر این است که قاعده مذکور را با روش تحلیلی و توصیفی و با روش درون متنی، مورد بررسی و کنکاش قرار دهد.