چپ دست ها

هیچ نامه عملِ سفیدی این‌ جا پیدا نمی‌ شود. نامه‌ ها در طیفی از رنگ سیاه‌ دسته‌ بندی شده‌ اند؛ یکی کم‌ر نگ‌ تر، و دیگری پر رنگ‌ تر. انگار رویشان قیر مذاب ریخته باشند. انتهای طیف سیاه، با کنتراست بالا. احساس می‌ کنم از بدو تولد دست راست نداشته‌ اند و همه یک‌ دست به‌ دنیا آمده‌ اند؛ با دستِ چپ. فکر می‌ کنم قیامت هم باید بایگانی داشته باشد؛ چیزی شبیه بایگانی زندان. حکماً بزرگ‌ تر و شلوغ‌ تر. آن‌ جا هم چند سرباز مادر مرده وجود دارد که دائماً بین اتاقِ بایگانیِ قیامت و دفتر مددکاری برزخ رفت‌ و آمد می‌ کنند. سربازِ بیچاره گه‌گیجه می‌ گیرد از بس پرونده‌ ها را زیر و رو می‌کند. آن‌ همه آدم عجیب‌ و غریب. آن‌ همه پرونده عجیب‌ و غریب‌تر.