وسوسه های ناتمام

داستانی که نویسنده برای ما تعریف می‌ کند از آن جنس داستان‌ ها نیست که گذشت ایام بتواند کهنه‌ اش کند و دردش را به سرانجام برساند. چهارده قرن گذشته، چیزی هم تا پایان قرن پانزدهم نمانده است؛ اما هنوز درد جوان عاشق‌ پیشه کوفی تمام نشده است. آتشی که او در آن می‌ سوزد، از هُرم کوره آهنگران هم سوزاننده‌ تر است.

ماجرای ایوب نه تنها عجیب که دردناک‌ ترین اتفاق روز کربلاست. آنجا که او شمشیر می‌ کشد و در برابر کسی قرار می‌ گیرد که همه چیزش از اوست. آیا او کار را تمام می‌ کند؟ آیا وسوسه‌ های ناتمام دامن او را هم می‌ گیرد؟
ابراهیم حسن‌ بیگی، نویسنده نام‌ آشنای ایرانی و برنده جایزه کتاب سال ایران، این بار پرده‌ ای تازه از ماجراهای مهم کربلا را نقش زده و مخاطب را با نگاهی متفاوت تا میان روز واقعه برده است.

قهرمان داستان پسری است کوفی. شغلش آهنگری است. در بحبوحه روزهای قبل از خروج لشگر عمر سعد از کوفه، سفارش بزرگی برای ساخت اسلحه دریافت می‌ کند. این اتفاق نه تنها برایش نان دارد که چیز دیگری هم در دامانش می‌ گذارد. عشق به دختر یکی از بزرگان کوفه. بزرگی که می‌ تواند زندگی‌ اش را زیر و رو کند.

مشکلات ایوب یکی و دوتا که نیستد. کسی که والدینش از محبان امام علی و فرزندانش هستند چگونه خواهند توانست تن به این وصلت بدهند؟ حتی قبل‌ تر، چگونه راضی خواهند شد زور بازوی فرزندشان، شمشیر و نیزه شود تا علیه حسین‌ بن علی استفاده شود؟
برگزیده کتابخانه مونیخ آلمان، سبک و سیاق متفاوتی را در این اثر انتخاب کرده است. تنها با یک اثر تاریخی مواجه نیستیم. حس و حال متفاوت داستان را می‌ توان از همان جملات ابتدایی داستان فهمید.

آنجا که راوی می‌ گوید:
مادرم نه گذاشت و نه برداشت. زل زد به چشم‌ هایم و پرسید: «عاشق شدی؟»