افسانهها مامن انسانها هستند. انسانهایی که به آنها پناه می برند. قهرمانان افسانهها کارهایی را انجام میدهند که انجامشان در عالم واقع، غیرممکن یا مشکل است. افسانهها علاوه بر وجه دلپذیری و رویاپردازانه خود، روزنههای امید را همیشه برای آدمهایی که سختباور شدهاند به نجات انسان، زنده نگه میدارند.
«افسانه جزیره کبودان» یکی از آن افسانههای جذّابِ ایرانی است. داستانش در آذربایجان میگذرد؛ کنار دریاچه ارومیه که جگرگوشه طبیعت ایرانزمین است.
این اثر، روایت گوزن نوجوان تک شاخی است که در ابتدا مورد تمسخر اطرافیان قرار میگیرد اما خداوند او را برای ماموریتی بزرگ آفریده است. ماموریتی که سبب نجات همه حیوانات میشود.