این کتاب برگرفته از کتاب المجدی فی انساب الطالبیین نوشته نجم الدین ابن الحسن علی بن محمد علوی است.
نسب شناسی از شاخه های علم تاریخ است که اشخاص را از راه پدران یا وابستگی های ایلی شان معرفی می کند، این دانش تاکنون به دو صورت مشجر (از نوادگان به نیاکان) و مبسوط (از نیاکان به نوادگان) ارائه شده و ملت های گذشته با آن آشنا بوده اند و ساکنان حجاز در دوره جاهلیت به حفظ انساب نیاکان خود اهمیت می داده اند، آنان همه ساله در ایام حج وقتی از مناسک آن فارغ می شدند، در بازار حضور می یافتند و نسب خود را به حاضران عرضه می کردند، چنان که آیه شریفه 200 در سوره مبارکه بقره به این نکته اشاره دارد، بدین سان هر فرد با انسابش شناخته می شد یا او را به شهر و حرفه اش نسب می دادند.
با توجه به شبهاتی که علیه تشیع صورت می گیرد، توجه و اهتمام مردم به مذهب تشیع و به ویژه سادات بیشتر می شود. چاپ و انتشار کتاب «درخت طوبی» با موضوع تبارنامه سادات در متون کهن، در آشنایی و همبستگی هر چه بیشتر با سادات بسیار موثر خواهد بود.