این کتاب مشتمل بر درسگفتارهایی است که اندیشه های تئودور آدورنو، جامعهشناس، فیلسوف و موسیقی دان آلمانی را درباره مقدمات علم جامعه شناسی بیان میکند.
کتاب «مقدمهای بر جامعهشناسی» آدورنو، با مسألهای درباره آینده شغلی دانشجویان رشته جامعهشناسی و دغدغههای آنها درباره امتحانات پایان ترم، آغاز میشود؛ نکتهای که به باور یوسف اباذری این کتاب را با مجلدهای حجیم جامعهشناسانی چون جورج ریتزر آمریکایی، که کار را با اندیشههای بزرگ شروع و با آنها نیز به پایان میبرند، متمایز میکند.نویسنده در این کتاب تلاش میکند نشان دهد که بنیان عینی مفهوم جامعهشناسی در ماهیت مفهومی خود عینیت اجتماعی نهفته است یا در رابطه انتزاعی که مبادله وارد جامعه میکند.
گزیده کتاب
کلیتی که در آن زندگی میکنیم و آن را در هریک از کنشهای اجتماعیمان حس میکنیم، نه به «باهم بودن»ی که در برگیرنده همه ماست بلکه به این واقعیت مشروط است که ما اساساً درنتیجه روابط انتزاعی مبادله از هم جداییم. جامعه صرفاً وحدت اجزای جداگانه نیست بلکه وحدتی است که در واقع صرفاً برساخته فرآیندهای جداسازی و انتزاع است. از این بابت جامعه نقطه مقابل همه مفاهیم ارگانیستی یا کلگراست.