«طنز» به معنی بیهوده گی یا سخنان پیش پا افتادهای نیست که خنده و قهقهه ای به دنبال خود دارد، بلکه چشم اندازی زیبا به قرآن و یکی از فنون «نقد هنری» است که در کنار هنرهایی چون هزل، هجو، لطیفه و کاریکاتور با ظرافت و زیرکی افکار و رفتار ناشایست را «نقد» میکند و لبخند نازکی هم بر لب مخاطب هوشمند خود مینشاند.
طنز مقدس تلاش میکند جنبه ای از زبان قرآن و زبان و فرهنگی را که قرآن در آن به اوج رسیده است بشناساند. روش قرآن در برخی آیات برای نقد مخاطبانش استفاده از واژه هایی مزاحگونه و گاه بیانی رندانه و گزنده است. زمانی دیگر بیانی سخت کوبنده دارد و در پس و پیش کلماتش چنان پوشیده مخالفانش را شرمگین می کند یا دوستانش را هشدار می دهد که هر هنرمندی را به تحسین وا میدارد. این مطلب در مباحث زبان شناسی و روش شناسانه قرآن کریم نکته ای کلیدی به شمار میآید.