درآمدی بر فلسفه زبان و زبان دین

کتاب پیش رو در پی بررسی و ارزیابی مهم‌ ترین نظریه‌های مطرح در فلسفۀ زبان، و سپس در پرتو شناخت آن نظریه‌ ها، بررسی و نقد رایج‌ترین نظریه‌های ارائه‌شده دربارۀ چیستی زبان دین است.

از این‌ رو، در کتاب، دیدگاه‌های فلاسفه‌ای چون فرگه، راسل، ویتگنشتاین، پوزیتیویست‌ های منطقی، دیویدسون، کریپکی و سرل دربارۀ مسائلی چون معنایِ معناداری یک جمله، عینی یا ذهنی بودن معنا، رابطۀ بین معنا و قصد گوینده، رابطۀ بین معنا و ارجاع، ماهیت ارجاع و نظایر آن، بررسی و ارزیابی می‌شوند.

سپس، نظریه‌هایی دربارۀ معناداری یا بی‌معنایی گزاره‌های دینی، بازی‌های زبانی، نمادین بودن زبان دین، معنای حقیقی و مجازی، استعاره، افعال گفتاری، مراد استعمالی و مراد جدی و موضوعات مربوط به آن‌ها بررسی و نقد می‌شوند تا تصویر روشنی از معناداری و کارکرد گزاره‌های دینی به دست آید.

هر چند بسیاری از مطالب این کتاب محتوای دروسی هستند که طی سالیان گذشته برای دانشجویان رشتۀ فلسفه، در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری، ارائه شده‌اند، اما متن کتاب چنان تنظیم شده است که بتواند برای همۀ فرهیختگان و علاقه‌مندان پرسش‌گر در حوزۀ فلسفه و دین قابل استفاده باشد.