راننده رئیس جمهور و چند داستان دیگر

«می‌بینی سهراب؟ می‌بینی مادر؟ شب سر رسیده، ماه تو آسمون پنهون شده و چشم هیچ کدوم از ما خواب نرفته. می‌بینی سیاه‌چادرها رو؟ همه بیدارن و عزادار. دور آتیش اجاق‌هاشون چمباتمه زده‌ن. مغموم و ساکت. بدون اینکه مردی مثل کبک مست شاهنومه بخونه و مرد دیگه‌ای نی بزنه. بدون زنی که بالا سر گهواره، صدای لالایی‌شو بسپره به باد تا توی گوش دشت زمزمه کنه...»