اگرچه سفرنامهنویسی در ایران سابقهای طولانی دارد، اما سفرنامههای دورة قاجار، به دلیل آن که با سبک و انشایی ساده و روان نوشته شدهاند و از تکلفات منشیانه دور هستند، با سفرنامههای پیشین متفاوتند. از سفرنامههای معروف دورة قاجار، سفرنامههای مظفرالدین شاه است که حاوی اطلاعات مهم تاریخی، سیاسی و اجتماعی میباشند و از جنبة ادبی نیز لطایف و ظرایفی را دربردارند.
مظفرالدین شاه در دوران سلطنت، سه بار به بهانة بیماری و برای مداوا و استفاده از آبهای معدنی به فرنگ سفر کرد. کتاب حاضر حاوی سفرنامة دوم مظفرالدین شاه به فرنگ در سال 1320 هـ . ق است.
وی در این سفر از انگلستان دیدن کرد و پس از ورود به لندن در کاخ «مالبرو» که برای پذیرایی او آماده شده بود، اقامت گزید.
شیوه نگارش این سفرنامه ساده و بیتکلف است.