کتاب به معرفی کوتاهی از هنرمندان نوگرا در دههی پنجاه خورشیدی پرداخته و وضعیت حرفهای و همکاری آنها با یکدیگر را به طور اجمالی بررسی میکند. همچنین نویسنده نگاهی به ریشههای دزدی و کپیکاری و ناکامی هنر انداخته است. کتاب سه فصل دارد. فصل اول نگاهی اجمالی به تحرکات جمعی و گروههای نوگرای هنری در صحنهی تجسمی ایران نام دارد. عنوان فصل دوم عبارت است از: نگاهی اجمالی به وضعیت صحنهی تجسمی کشور در آغاز دههی پنجاه خورشیدی، نخستین نمایشگاه هنری بینالملل. و در فصل پایانی و سوم، کتاب به معرفی و فعالیتهای هنرمندان این حوزه پرداخته است. گروه آزاد نقاشان و مجسمهسازان، فرامرز پیلارم، میر عبدالرضا دریابیگی، مسعود عربشاهی، مارکو گریگوریان، سیراک ملکنیان، مرتضی ممیز، غلامحسین نامی، نمایشگاه در گالری مس، نمایشگاه آبی؛ استهلال رویکرد معنایی، نمایشگاه گنج و گستره1، نمایشگاه بال سوییس، نمایشگاه گنج و گستره2، واشآرت؛ برخورد با واقعیت عناوین فصل پایانی کتاب هستند.
گزیده کتاب
در مقدمه آمده است: «در کتاب حاضر، که با کوشش مصرانهی آرمان خلعتبری و با تحقیق دقیق او شکل گرفته، تصویری از تلاشهای نخستین هنرمندان ایرانی برای یافتن زبانی جهانی نشان داده شده است. در این نوشته، بیآنکه نویسندهاش ادعای نگاهی تحلیلی بر کل جریان مدرنیستی هنر داشته باشد، تکهی ناشناختهای از تاریخ گروه آزاد ترسیم شده است: ضرورتی که دیگر تکههای تاریخ هنر سدهی اخیر ایران نیز همواره نیازمند آن است.»