امیل زولا رمان ترز راکن را در سال 1867 منتشر کرد که با موفقیت نسبی روبهرو شد، اما شیوهی تجربی و ناتورالیستی این رمان نظر مساعد منتقدان را جلب نکرد. زولا در سال 1873 نمایشنامهی «ترز راکن» را از رمان خود اقتباس کرد و نمونهی درخشانی از درام ناتورالیستی ارائه کرد. از دیدگاه زولا، ناتورالیسم با توجه به شرایط، محیط و موقعیت، به تجزیه و تحلیل دقیق آدمی و اعمالش میپردازد. در این نوع درام، واقعه از جدال درونی شخصیتها و احساسات و هیجانات آنان شکل میگیرد.
گزیده کتاب
ترز پس از ازدواجی خالی از عشق و محبت با کامی، پسرعمهی رنجور و بیتجربهاش، به یک زندگی یکنواخت تن داده است. لوران، دوست دوران نوجوانی کامی وارد زندگی آنها میشود…