بارزترین ویژگی فلسفه کیرکگور توجه به انسان منفرد و متعین است. انسانی که صرفاً مفهومی کلی نیست، بلکه فردی است منفرد باهمه خوشی ها و ناخوشی هایش، اضطراب ها و آسودگی هایش و همه ابعاد ملموس و آمیخته با زندگی واقعی هر روزه. پرداختن به انسان منفرد جز در سایه تبیین مفهوم خود و نسبتی که خود با غیرخود برقرار می کند، میسر نمی شود. از همین روی بخش مهمی از فلسفه کیرکگور به تأمل در این مفاهیم و نسبت ها اختصاص دارد.پژوهش پیشرو در کار بیان و تبیین سه مفهوم کلیدی «خود»، «دیگری» و «خدا» در اندیشه این فیلسوف دانمارکی است تا از این رهگذر درکی عمیق تر درباب فلسفه او و موضوع تفرد انسانی در اگزیستانسیالیسم به دست دهد. بررسی ونقد نظریات برخی از شارحان فلسفه کیرکگور در این اثر چشم اندازی مناسب از بحث را مقابل پژوهشگران قرار می دهد.