اسلام شناسی مناسب درسهای حسینیۀ ارشاد است که بیشتر جنبۀ نظری و تحلیلی دارد تا تاریخی. درونمایۀ این کتاب تاریخ تحلیلی زندگی پیامبر اسلام است، اما نه تاریخنگاری به شیوۀ رسمی و معمول که سیمایی سرد و عبوس دارد. نثر کتاب گرم و عاشقانه است. دکتر در این کتاب آنجا که به زندگی پیامبر میپردازد، تاریخ را به رمان نزدیک میکند. حضور «من» راوی در متن حوادث ملموس است. با وجود این، اما خواننده احساس نمیکند که چیزی از استناد کار کاسته شده است. این کتاب شاید تاریخنگاران رسمی را قانع نکند، اما خواندنش لذتبخش است. باریکبینیهای نویسنده کارساز است و برای آشتی عموم مردم و جوانان با حوادث تاریخی، سودمند.