حسنی و قصه هایش 10: حسنی و جارو جارجاری

حسنی به زحمت چشم هایش را باز کرد. خمیازه ای کشید و گفت: «سلام!» باباجان گفت: «سلام به روی ماهت!
حسنی جان... زود برو از سر کوچه یک کیلو پیاز بخر و زود برگرد.
خانم جان می خواهد برای ظهر کوفته قلقلی درست کند.»
حسنی غرغری کرد و از جا بلند شد و گفت: «اوه... حالا کو تا ظهر!» باباجان به او چشم غره رفت. حسنی هم دیگر حرفی نزد.
شال و کلاه کرد و از خانه بیرون دوید. هوا خیلی خوب بود و حسنی فکر کرد که تا ظهر زمان زیادی است.
به سرش زد که راه را دور بزند و از کوچه باغی برود. ....