گفتمان وفاق؛ ارمغان دو دهه زیست آکادمیک

این کتاب بر آن است تا تأمل در نفس را در خوانندۀ ایرانی برانگیزاند، اهل تخصص را به سرکشی به بیرون از دایره‌ی تنگ تخصص‌هایشان وابدارد، و مخاطب را به تماشای جهان از معبر نیل به خودآگاهی تاریخی-‌وجودی تشویق کند، تا بتواند تاب‌آوری سوژۀ ایرانی را ضمن ارجاع به تجربۀ زیستۀ نگارنده، و حاشیه‌های زیست دانشگاهی ارتقا بخشد، بر زخم‌های حاصل از این چندپارگی‌های گریزناپذیر التیام نهد و انگیزۀ بازاندیشی و اصلاح امور را فراهم آورد؛

برای نضج گرفتن روح آکادمی در میان ایرانیان، روایت اگزیستانسیل تجارب زیست آکادمیک از ارزش خلاقانه‌تری به نسبت سایر تولیدات دانشگاهی برخوردار است.
آنچه امروز گفت‌وگو در سطوح ملی و فراملی را تبدیل به یک ضرورت انکارناپذیر کرده است بایستی از نهادهایی مثل خانواده، مدرسه و… آغاز و به‌ویژه در دانشگاه تقویت و تثبیت شود.

همچنین این کتاب تصویر روشنی از گفتمان وفاق به مثابۀ یک نظریۀ اجتماعی ارائه می‌دهد و مخاطب را به تأمل در خصوص امکان ظهور نظریۀ اجتماعی در ایران با توجه به زیست‌جهان تاریخی‌مان وامی‌دارد. گفتمان وفاق به دنبال تمهید شرایط تحقق آلترناتیوهای ساختاری با مشارکت همۀ نیروهای اصیل فارغ از گرایش‌های ایشان برای غلبه بر درد مشترک توسعه‌نیافتگی تاریخی است.