معجزه رتیان: مستند داستانی زندگی جانباز مدافع حرم عباس دهقانی

نمی­دانستم به کدام طرف فرار کنم! زمین زیر پایم مثل گهواره پریشانی می­ماند که نه تنها قصد خوابم را نداشت که میخواست اگر خوابی هم توی وجودم هست بپراند. انگار دو طرف دعوا قصد جانم را کرده بودند که با تمام قوا، توپ­های آتشینشان را روی سرم می­ریختند. دیگر تانکی در کار نبود و در عوض توپخانه­ها و بالگردهای جنگنده به میدان آمده بودند. حتماً نیروهای خودی فکر کرده بودند من هم تمام کردم که به قصد کشت، وجب به وجب را شخم­کاری می­کردند. خمپاره صد و بیستی از بالای سرم آتش کرد و چند متر آن طرف­تر به زمین خورد. آنقدر لرزیدم که حس کردم الان است که زمین زیر پایم باز شود. نمی­دانم از ترس بود یا درد که نالیدم: واااااای