علم و دین به عنوان دو ابزار معرفت بخش و دو موهبت الهی از سوی خداوند متعال، برای سعادت بشر به رسمیت شناخته شده است. اما در این میان، بروز برخی ناهماهنگی های ظاهری در جریان کشفیات علمی و گزاره های دینی، منشأ سوالاتی خصوصا در حوزه اندیشه غرب گردید. سوالاتی از این دست که آیا واقعا علم و دین دو مقوله متعارض اند و هیچ گونه سازگاری در بین آنها وجود ندارد، یا اصلا تعارضی در کار نبوده و ناهماهنگی هایی که به ذهن می آید، بدون هیچ تعارضی قابل حل است و اگر قابل حل است، چگونه؟ آیا در جریان حل این مسئله باید جانب دین را گرفت یا جانب علم را و یا راه دیگری را باید برگزید؟ اثر حاضر به بررسی و تبیین رابطه علم و دین و پاسخ به سوالات مربوطه پرداخته است