روش‌ شناسی علوم سیاسی بر اساس رابطه عقل و نقل

یکی از سؤالات مهم روش‌شناختی در حیطه علوم سیاسی که با توجه به اعتبار توأمان عقل و نقل مجال بروز می‌یابد، چیستی رابطه این دو منبع معرفتی با یکدیگر و جایگاه هر کدام در علوم سیاسی است. تبیین رابطه عقل و نقل مستلزم تعیین حدود اعتبار و حجیت هرکدام از این دو دلیل است و این ‌دو، بسته به نوع موضوع مورد بررسی می‌توانند دارای حجیت اصولی یا معرفت‌شناختی باشند.

این اثر با استفاده از ظرفیت اصول فقه و با تأکید بر مبانی اصولی امام خمینی با در نظر گرفتن استلزامات حجیت اصولی عقل و نقل در حیطه حجیت معرفت‌شناختی به تبیین روش‌شناختی علوم سیاسی بر اساس رابطه عقل و نقل پرداخته است.