«جمعه ها هنوز خواب می بینند» عنوان مجموعه شعری ست شامل ۵۲ غزل از شاعر جوانی که همه سروده هایش به مفهوم انتظار می پردازد. شاعری که در سروده هایش سعی کرده از نگاه کلیشه ای پرهیز کند و بیش تر حرف دل خویش بگوید تا این که به تکرار مکررات بپردازد. کم نیستند شاعرانی که پیش از این در این وادی سخن پردازی کرده اند، اما ویژگی شاعران موفق معاصر ما این است که در شعرهای لبریز از حس انتظارشان، خود را به پای میز محاکمه بکشانند و در حکم متهم ردیف اول با خود و نسل شان سخن بگویند، به زمانه اعتراض کنند و در یک کلمه، انتظار را از بُعد دیگری جز انفعال به مخاطب بنمایانند. شاعر حتی تمام سعی خود را می کند تا از مستقیم گویی پرهیز کند و شاید به همین خاطر است که شعرش هم پیچ و تاب های عاشقانه غزل را دارد و هم در ذات خود نوعی نگاه اجتماعی و انسانی را. حتی انتخاب نام کتاب و طرح جلد هم از همین قاعده تبعیت می کند و جز واژه «جمعه ها» چیز دیگری مفهوم انتظار را به ذهن نمی آورد.