فقه تربیتی - جلد هفتم (بخش دوم)

فقه تربیتی به مثابه دانش نوپا در مطالعات تربیتی و بابی جدید در فقه، درصدد بررسی مسائل مربیان و متربیان در محیطهای و تعیین حکم شرعی آنان است. فضای کلاس و رابطه معلم و دانش آموز از دیرباز مورد توجه اندیشوران تعلیم و تربیت بوده و نگارش «آداب دانش آموزی و آموزگاری» از گذشته های دور در سنت اسلامی رایج بوده است.

کتاب حاضر با توجه تقسیم  آداب به آداب مشترک معلم و دانش آموز و آداب مختص هر یک، تنها آداب مشترک را به بحث گذاشته است. همچنین با تقسیم آداب مشترک به آداب و ویژگیهای شخصیتی و آداب مهارتی تلاش کرده است شماری از آداب فضای تعلیم و تعلم را از منظر فقه تربیتی بررسی نماید.