«پسا تلویزیون» اشاره به دوره ای دارد که رسانه مسلط تلویزیون شکل مرسوم خود را از دست می دهد و با دیگر انواع رسانه تلفیق می شود . این تلفیق به مثابه بخشی از روند کلان تر « همگرایی رسانه ای » ،صنعت جهانی تلویزیون را به پویایی های شگرفی واداشته و چرخه ای از نو آوری و خلاقیت دائم را رقم زده است . همچنین به دلیل خصلت فراملی و جهانی شبکه های تلویزیونی ماهواره ای و نیز ادغام تلویزیون در اینترنت، اکنون دولت ها امکان سیاست گذاری منسجم رسانه ای در سطح قلمرو ملی خود را تا حد زیادی از دست داده اند. کتاب پسا تلویزیون در ایران: پیامدهای همگرایی بر سیاست گذاری رسانه ای اثر سید جمال الدین اکبرزاده جهرمی به بررسی وضعیت تلویزیون در ایران در عصر همگرایی رسانه ای می پردازد و سیاست های اتخاذ شده در مواجهه با شرایط جدید را مورد توجه قرار می دهد و از انتشارات پژوهشگاه فرهنگ هنر و ارتباطات منتشر شده است.