خانه ام همین جاست: خاطرات افسانه قاضی زاده

در روزهای سخت و دشوار حمله عراق به خرمشهر و در شرایطی که اغلب زن ها شهر را ترک کرده اند، افسانه، دختر 18 ساله خرمشهری، همراه پروانه و محمدجواد - خواهر و برادرش - در شهر می ماند و کار رسیدگی به مجروحان را شروع می کند. خانواده او سوار بر وانتی پر از جمعیت همسایه ها شهر را ترک می کنند، اما او حاضر به ترک شهر نمی شود و مسجد را برای امدادرسانی انتخاب می کند.
او سپس برای کمک به مجروحان به بیمارستان شهر می رود و از آنجا به قبرستان جنت آباد رفته و مشغول غسل و کفن شهیدان می شود. در آنجا با صحنه های دردناکی مواجه می شود که تا به حال نه دیده و نه شنیده است، پس به مسجد جامع شهر می رود و مشغول تدارکات می شود و مدتی را هم در بیمارستان در اتاق عمل مشغول به خدمت می شود.
افسانه در این کتاب از خاطرات دوران جنگ می گوید، از مجروح ها، کشته ها و شهیدان، زنان و مردان و کودکان بی پناه. او از وضع بهداشت و تعزیه و اسکان جنگزده ها هم می گوید.
قاضی زاده روای عینی سختی هایی است که طی 34 روز بر مردم خوزستان رفته است. به گفته منتقدان نسبت به دیگر آثار منتشر شده این حوزه دارای ایجاز بوده و همچنین روایتی صریح و جذاب دارد.