همواره عشق

شعری از مرحوم نجمه زارع را در زیر می خوانیم:

خبر به دورترین نقطه جهان برسد
نخواست او به منِ خسته - بی گمان - برسد
شکنجه بیش تر از این؟ که پیش چشمِ خودت
کسی که سهم تو باشد به دیگران برسد
چه می کنی؟ اگر او را که خواستی یک عمر
به راحتی کسی از راه ناگهان برسد،
رها کنی، برود، از دلت جدا باشد
به آت که دوست تَرَش داشته، به آن برسد
رها کنی، بروند و دو تا پرنده شوند
خبر به دورترین نقطه جهان برسد
گلایه ای نکنی، بغض خویش را بخوری
که هق هق تو مبادا به گوش شان برسد
خدا کند که... نه! نفرین نمی کنم... نکند
به او که عاشق او بوده ام، زیان برسد
خدا کند فقط این عشق از سرم برود
خدا کند که فقط زود آن زمان برسد