واقع گرایی اخلاقی

وجودشناسی مسئله‌ ای در فرااخلاق است که در آن از امکان و نحوۀ وجودی اوصاف اخلاقی از قبیل خوبی و بدی سخن گفته می شود و نگرش های معطوف به آن یعنی واقع گرایی و ناواقع‌گرایی اخلاقی بررسی می گردد. این پژوهش در پی بررسی برخی مناقشات مهم در مورد وجود یا نحوه وجودی اوصاف اخلاقی بین واقع گرا و ناواقع گرا است تا بستری برای پژوهش‌های دقیق‌تر فراهم آید. در اینجا مشاهده می کنیم که هر یک از واقع‌گرایان و ناواقع گرایان اخلاقی برخی پدیده های اخلاقی از قبیل دلیل اخلاقی، اختلاف اخلاقی و انگیزش اخلاقی را به نفع خود مصادره کرده‌اند. واقع گرای اخلاقی برای موفق‌شدن باید بتواند استدلال های ناواقع گرا با کمک چنین پدیده هایی را پاسخ دهد و افزون بر آن، استدلال هایی ایجابی ارائه کند.