مزرعه ها (بر اساس «مزرعۀ حیوانات» جرج اورول)

داستان «مزرعۀ حیوانات»، یا آنچنان که در ایران شهرت یافته است «قلعۀ حیوانات»، اثر جرج اوروِل الگویی از واقعیت «تغییر» را در جوامع کمونیستی و فاشیستی در نیمۀ نخست قرن بیستم ارائه می‌دهد؛ بر اساس این الگو، وقتی تغییر به جابجایی قدرت محدود می‌شود، پس از مدتی جامعه را به نقطۀ اول یا حتی عقب‌تر برمی‌گرداند. یکی از دلایل جذابیت «مزرعۀ حیوانات»، تطابق با واقعیت است. از جمله رفتار توده‌ای و چگونگی بازگشت دیکتاتوری به جامعه‌ای که تغییر ساختاری در آن اتفاق نیفتاده است.

انسان‌ها در جوامع امروزین با توسعۀ فرهنگ مصرف‌گرایی، افزایش سرعت زندگی، کاهش تأمل و خردورزی، افزایش تمنای رفاه اجتماعی و غلبۀ میل به خواستن به جای ساختن، هر کدام به نوعی درگیر «مشغله‌های روزمره» و «بحران معنا» شده‌اند. تلاش نویسنده در این داستان، ادامۀ الگوی فکری جرج اورول برای توصیفی از واقعیت زندگی انسان‌های دوران کنونی‌ در قرن بیست‌و‌یکم است. اگر داستان را تعامل سه مؤلفۀ هدف غایی، مسیر داستان و شخصیت‌ها در نظر بگیریم، به نظر می‌رسد «مزرعۀ حیوانات» در زمینۀ هدف غایی و مسیر داستان موفق‌تر از شخصیت‌پردازی‌هایش بوده است. بسیاری از افرادی که داستان «مزرعۀ حیوانات» را مطالعه کرده‌اند، شخصیت‌ها را چندان به یاد ندارند در حالی‌که در داستان بینوایان هر خواننده‌ای تناردیه‌ها و ژان والژان را می‌شناسد.

در این داستان، تلاش شده تا به شخصیت‌های به جا مانده از «مزرعۀ حیوانات» بیشتر پرداخته شود و تعامل «مزرعۀ حیوانات» جرج اورول با جوامع روزگار ما مدل‌سازی شود.