آقازاده ها؛ گذری بر زندگی آقازاده های شهید و پدرانشان

با همان سن و سال کم، عارفی بود بزرگ. پدر هم نتوانسته بود او را بشناسد.
وصیت نامه اش را که گشود، اشک شوق در چشمانش دوید از آن همه عظمت پسر. پسر به چه چیزها اندیشیده بود. نگران بود که حتی درس خواندنش هم، لطمه ای به بیت المال زده باشد.
با آن همه مراقبت در کارها و درس خواندن، نوشته بود: «آقاجان! موتور گازی ام را بفروشید و هر چه پول دارم از بانک بگیرید،
تمامش را به بیت المال تحویل دهید؛ چون شاید با این طرز درس خواندن، حق من نبود که از بیت المال مصرف کنم، و من نمی توانم جواب حق الناس را بگویم …»