محمد علی معلم دامغانی، رییس فرهنگستان هنر در پاسداشت مقام استاد محمود فرشچیان هنرمند نگارگر و عضو پیوسته فرهنگستان هنر، یادداشتی منتشر کرد.
متن این یادداشت به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب استاد فرزانن گرانسنگِ والا. هنرمند صاحب سبک متعهد به آنچه بالاتر از آن مرتبتی نیست. حضرت آقای محمود فرشچیان عضو پیوسته فرهنگستان، ارادتمندان و خدمتگزاران و هنرمندان فرهنگستانی را در نیم روز یوم دوشنبه 31/6/93 به حضور خود مشرف گردانیدند. عمر و عزتشان پاینده باد که در فنون دلبری و دلنوازی یگانة روزگارند. صمیمانه و بی تعارف گاه اندازه کسی از سلسله بنی آدم خصوصاً از اهل هنر حدود متعارف را می گذارد و به مرتبتی راه می یابد که به قول مشهور «لا تَسئَل» مپرس.
استاد فرشچیان بی هیچ شایبه یکی از مصادیق این سخن است.
اصولاً چنانکه مشهور است:
هر کس به زبانی صفت حمد تو گوید بلبل به غزل خوانی و قُمری به ترانه
عصر رسانه بر همه کس آشکار کرد که مردمان از ابتدای تاریخ تا به امروز در هر دوره ای و به اقتضای آنچه در اندیشه داشته اند، شیوه ای را برای ابلاغ و تبلیغِ سخن خویش برگزیده و آن سخن را چنان که بایست به مخاطبان آن رسد «کد گزاری» کرده اند. شاعر و نویسنده، پیام خویش را با کلمات ارسال می کنند، نقاش با طرح و رنگ پیغام خود را می گذارد. هنرمندان عرصه هنرهای تجسمی، شیوه خود را دارند و در زمان ما حتی عکاسان که لحظه ها را به اصطلاح روز «فریز» می کنند و آنات را به سنگ سخت بدل می سازند این گونه مطلب خود را به مخاطبانشان می رسانند .
اینک گفتگو در انواع کدها نیست، بلکه به تناسب مسئله، هنر گرانمایه نگارگری پیش چشم است و مورد نظر.
صورتگر نقاش چین رو صورت یارم ببین یا صورتی برکَش چنین یا ترک کن صورتگری
حقاً که استاد محمود فرشچیان همان است که حوالت به دیدار او و آثار او رفته است.
محمود فرشچیان در یک کلمه نگارگر بهشت خدای متعال در زمینِ سوخته است. او طرح را چنان می شناسد و محاکات می کند که جز به قوه ولایت چنین هنری نمی توان و سحر رنگ ها و تاثیر آنها را به مصابتی می شناسد که حقیقت در عالم طبیعت طرح های خود را با آن رنگ ها آراسته است و طرح و رنگ محض چشم آدمیان است وگرنه سایر موجودات جز در موارد خاص از چنین سرمایه هایی بهره نمی گیرند و اما لطیفه والاتر، فرشچیان در جهان خاکی رنگ ها و نیرنگ ها دل در گرو عالم بی رنگی دارد. او راوی معراج است، روایتگر غدیر است، مرثیه خوان ظهر عاشوراست. محمود فرشچیان هنر و اخلاق را کمندی می پندارد و نردبانی می خواهد که با آن بر بام بلند آسمان فراتوان رفت و از آن بلند جای به تماشای دو جهان ایستاد و برای عالمیان از هر دو عالم سخن گفت. هم اکنون فرهنگستان درصدد چاپ و انتشار مجموعه شعری از شعرای جوان سرزمین شعر «ایران» در وصف و تقدیر محمود فرشچیان است. این مجموعه در معنی و محتوا حکایتگر حقیقت نگارگری است که از همگنان به واسطه حقایق و دقایقی در گذشته و به جایی رسیده است که به زبان نقش و تصویر، حکمت و فلسفه تدریس می کند و معارف دینی و مذهبی می آموزد . او را در آینه شعر شاعران خواهید دید که آنان پیام نقاش گران مرتبه روزگار ما را آنچنان که او پیغام کرده است فهمیده اند و در باز خورد مسئله او را به صفاتی که از نقش و رنگ والاتر است و نه به جهان رنگ که به عالم بی رنگی تعلق دارد، ستوده اند. آنها می گویند که تو عزیزی زیرا روایتگر قصه عزیزانی. باش که در سایه هدایت و عنایت آنان از سعادت این عالم و عالم دیگر برخوردار گردی و نیکا کسانی که چون تو باشند و ما ستایشگر چون توئی برای بیداری تو و دلالت تو به عالم نوریم تا نگویند که کوریم و آنچه را که در روزگار ما روشن است و روشنگر در نمی یابیم و نیافتیم.
عمرت دراز باد و جان و روانت از خاکیان و عالم خاکیان به مدد افلاکیان بی نیاز باد.
ای خجسته مرد هنر آفرین، قرین هنر باش تا آنگاه که جهان، جهان است.