محمد فرخی یکتا، مترجم این کتاب در گفتوگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، ضمن بیان این مطلب، از انتشار این کتاب از سوی نشر روزبهان در آیندهای نزدیک خبر داد.
وی درباره این کتاب گفت: «درباره طبیعت و زبان» یکی از آثار متاخر «نوآم چامسکی است» که سال 2002 منتشر شد و سه سخنرانی وی که در سال 1999 در ایتالیا ایراد شدند را دربر میگیرد. فصل نخست این کتاب مقدمه ویراستاران آن است که مروری از مفاهیم بنیادی نظریه زبانی را ارایه میکند.
این مترجم مبحث چشماندازهایی در ذهن و زبان را موضوع یکی از سخنرانیها ذکر کرد و گفت: چامسکی در این سخنرانی خلاصهای از تاریخچه مطالعه ذهن و زبان را بیان کرده است، او در خلال آن دیدگاههایی که سبب انقلاب شناختی نخست شدند را شرح میدهد.
وی افزود: دلایل به حاشیه رفتن نظریه شناختی نخست و زمینههای احیای برخی اندیشههای این نظریه در قالب نظریه شناختی دوم، مباحث دیگری هستند که چامسکی در این سخنرانی به آنها پرداخته است.
فرخی یکتا ادامه داد: این زبانشناس در بخش زبان و مغز درباره افقهای آتی وحدت علوم مغز و اعصاب با زبان سخن گفته است و برخی از دیدگاهها و نظریات غالب در وحدت این علوم را شرح میدهد. وی در نهایت خود را به عنوان تنها فردی که دارای رویکرد منطقی به این مساله است معرفی میکند.
این مترجم، فصل پایانی کتاب را متفاوت از سایر بخشهای آن دانست و تصریح کرد: این قسمت، اندیشه سیاسی و نظرات چامسکی درباره جریانات مختلف روز را بیان میکند. روحانیگری، سکولاریسم و مخاطرات دموکراسی در دنیای معاصر برخی از این مباحثاند.
وی افزود: چامسکی در این سخنرانی بیان میکند که روشنفکران و رسانهها در غرب، نقشی مشابه با همتایان خود در بلوک شرق دارند با این تفاوت که روشنفکران غربی بدون فشار خارجی و محدودیتهای رسمی، جهانبینی قدرت حاکم را بدون چون و چرا پذیرفتند.
این مترجم ادامه داد: چامسکی در نهایت نتیجه میگیرد که وضعیت آزادی بیان و دسترسی به اطلاعات در غرب و شرق چندان متفاوت با یکدیگر نیستند، تنها تفاوت این است که در شرق، خواهان اطلاعات بسیار و امکان دسترسی به آن کم است، اما در غرب حجم اطلاعات زیاد، اما اقبال مردم به آن اندک است.
فرخی یکتا بیان داشت: چامسکی در آغاز مباحث این بخش از اصطلاح «معاند» و «کمیسار» آیزایا برلین استفاده میکند. منظور برلین از معاند، آن دسته از روشنفکران اتحاد سوسیالیستی جماهیر شوروی هستند که به دلیل بیان اندیشههایشان اتهاماتی به آنان وارد میآمد. روشنفکران وفادار به بلوک شرق نیز به کمیسار تعبیر میشوند. انتقادات دیگر چامسکی در این کتاب درباره عملکرد رسانههای غرب است.