نوشتار حاضر بیش از آن که محصول یک کار «پژوهشی» به معنای مصطلح کلمه باشد، نتیجه شوریدگی و شیدایی است و بیش از آن که از «قال» حکایت کند، از «حال» روایت میکند که هرچه کمال و زیبایی است، از برکت عاشورا و عاشورائیان و نفحات و عنایات اباعبداللهالحسین(ع) که پدر معرفت و عبودیت الهی است و الگوی جهاد همهجانبه است.