حمید داوودآبادی، نویسنده کتاب «از معراج برگشتگان» گفت: این کتاب را ننوشتم که اثری از خود به جا گذاشته باشم. با این کتاب زندگیام را یک بار مرور و با آن خودم را از خاطراتم خالی کردم. تصور میکنم مخاطب این اثر، روز به روز با نویسنده بزرگ میشود و رشد میکند.
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، ششمین نشست از سلسله جلسههای «کتاب و کتابت» با موضوع کتاب «از معراج برگشتگان»، با حضور حمید داوودآبادی، نویسنده اثر در فرهنگسرای اخلاق برگزار شد.
داوودآبادی این نشست را با ارایه توصیفی از کتاب «از معرج برگشتگان» آغاز و اظهار کرد: این اثر، یک کتاب نیست. تصویر زندگی پسربچه شلوغ میانهنشین تهران با آداب و بازیهای زمانه خود است که با کنجکاویهای بسیار به ایام انقلاب گره خورده و سپس وارد 8 سال جنگ تحمیلی عراق علیه ایران شده است.
وی ادامه داد: این کتاب را ننوشتم که اثری از خود به جا گذاشته باشم. با کتاب «از معراج برگشتگان» زندگیام را یک بار مرور و با آن خودم را از خاطراتم خالی کردم. تصور میکنم مخاطب این اثر، روز به روز با نویسنده بزرگ میشود و رشد میکند. این اثر را نوشتم تا فرزندانم، پدر و دوستان پدرشان را بهتر بشناسند و به چرایی اسامی که برایشان انتخاب کردند، پی ببرند.
داوودآبادی با اشاره به جذابیت بخش «شهید بعد از ظهر» برای مخاطبان، گفت: در این بخش به زندگی و شهادت مصطفی کاظمزاده، نزدیکترین دوست دوران کودکی و نوجوانیام پرداختهام. مصطفی از چنان شخصیتی برخوردار بود که هنوز موفق به شناساندن وی به فرزندم نشدهام.
نویسنده کتاب «از معراج برگشتگان» گفت: در این اثر، جنگ نمیبینیم زیرا بچههای ما جنگجو نبودند، بلکه رزمنده بودند. در واقع در کتاب «از معراج برگشتگان» به حوادث و اتفاقاتی که بین رزمندگان رخ میداد، پرداخته شده است.
داوودآبادی با اشاره به نگارش اولین خاطرهاش از جنگ در دومین روز حضورش در جبهه، اظهار کرد: این خاطره را در قالب یک نامه و به صورت توصیفی از حال و هوای جبهه برای مادرم نوشتم. البته همیشه یادداشتهایی از حوادث مختلف جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به همراه می نوشتم که در نگارش این کتاب استفاده شدهاند.
وی با اشاره به بیت «جنگ کجایی که دلم تنگ توست/ رقص جنوب تشنه آهنگ توست»، سروده مرحوم محمدرضا آقاسی، اضافه کرد: در سالهای گذشته با 2 فرهنگ جنگ و جبهه مواجه بودهایم. فرهنگ جنگ در تمام کشورها موجود است، اما فرهنگ جبهه شامل فضای معنوی و ارتباطات حاکم بین رزمندگان، به ما اختصاص دارد. در واقع ما دلمان برای جنگ تنگ نمیشود، بلکه دلتنگیها با حال و هوای جبهه در ارتباطند.
داوودآبادی با اشاره به شناخت محدود ایرانیها نسبت به روحیه رزمندگان در دوران دفاع مقدس، اظهار کرد: سالها پیش میزگردی تطبیقی با موضوع خاطرهنویسی، با حضور اندیشمندانی از فرانسه در ایران برگزار شد. پروفسور کریستوف بالایی در این میزگرد مقالهای درباره روحیه یک بسیجی در عملیات کربلای 5 ارایه داد. تعجب کردم که وی رزمندگان ایرانی را بهتر از خود ما شناخته است.
این کتاب در فروشگاه موسسه کتاب فردا و سایت پاتوق کتاب موجود و قابل تهیه است.
برای ارسال دیدگاه لازم است وارد شده یا ثبتنام کنید