جهانگیر خسروشاهی

جهانگیر خسرو شاهی ، اول آذر ۱۳۴۰ در روستای دهق واقع در ۸۴ کیلومتری شمال غرب اصفهان در خانواده ای مذهبی و روحانی متولّد شد. او خواندن و نوشتن را در مکتب آموخت و پس از دوره ای تحصیل در مدرسه وارد حوزه شد و به تحصیلات حوزوی پرداخت. فعالیت های فرهنگی خود را از ابتدای انقلاب اسلامی شروع کرد و از سال ۱۳۶۸ تا کنون با حوزه هنری همکاری دارد.
نویسنده ادبیات پایداری مطالعات و قلم خود را وقف تالیف در وادی دفاع مقدس مصرف داشته که نتیجه این تلاش ها تالیفات تعدادی داستان ارزشی در خصوص جبهه و جنگ می باشد. ادبیات جنگ تنها به خرمشهر و اهواز خاتمه نمی شود. ماجرای داستان های "صخره ها و پروازها" و "نفر پانزدهم" از جهانگیر خسروشاهی،"غروب آبی رود"،داستان های مجموعه "خلفه های وحشی"(1370)، نمونه هایی از داستان های کوتاهی هستند که مضامین آنها رشادت، ایثار و از خودگذشتگی رزمندگان است. ایثار و شهادت از اصلی ترین مضمون ها، و در واقع تار و پود داستان های کوتاه جنگ ایران و عراق هستند که در ترسیم فضای حاکم بر جبهه های جنگ نقش عمده ای ایفا می کنند. داستان های "باران در راه است"و"شعرای شب"از مجموعه داستانی"خلفه های وحشی"، از داستان هایی هستند که وقایع بازداشتگاه های عراق و فراز و نشیب هایی را که رزمندگان دراین بازداشتگاه ها پشت سر گذاشته اند، روایت می کنند.

راوی داستان زخمدار، اسماعیل ـ رزمنده ای که زخمی شده و پایش را از دست داده است ـ برای بازیافتن خود، در بیمارستان بستریست . او نامه ای به دوستش حبیب می نویسد و از خاطرات جبهه و جنگ تعریف می کند. کتاب شامل چهل بخش است که هر یک نامه ای هستند. در آنها فضای جبهه و جنگ و همچنین روحیات مردم هنگام تشییع جنازه شهدا تشریح شده است . دلیل نوشتن این چهل نامه ، در آخر کتاب و چکیده آنها در پایان متن آمده است . او مدت چهل شب را در کنار مزار حبیب به سر می برده و تمامی نامه ها را برای او می نوشته است . در شب چهلم نامه را ناتمام می گذارد و دیگر چیزی نمی نویسد تا این که روز بیست و سوم فروردین احساس می کند که طبق رؤیای شب چهلم می تواند دوباره صحبت کند و نزد مریضی که تمامی زندگی او را می دانسته ، میرود و همه ، با کمال تعجب ، متوجه می شوند که اسماعیل شروع به صحبت کرده است و خداوند نعمت توانایی صحبت کردن را که مدت ها از آن محروم بود، دوباره به او ارزانی داشته است .

کتاب "صخره ها و پروانه ها"، که در دو فصل تدوین شده است ، به مقاومت و ایثار چند تن از پاسداران انقلاب اسلامی در خطه کردستان می پردازد. فصل اول کتاب پایمردی و ایثار این عزیزان را در پاسداری از فرودگاه سنندج ـ که آخرین سنگر مقاومت آنان است ـ و روزهای سخت مبارزه آنها با مهاجمان را به تصویر کشیده است . او وضعیت روحی رزمندگان در آن لحظات و ایمان و اراده و مبارزه آنها را تا آخرین نفس و همچنین چگونگی شکسته شدن محاصره شهر توسط نیروهای اسلام را در قالب داستان بیان می ند. فصل دوم ادامه وقایع داستان در فصل قبل است و به نحوه اسارت این پاسداران پرداخته ، وضعیت عمومی نیروهای کرد را شرح می هد. نویسنده لحظات سخت شکنجه ، رویارویی با مرگ و شهادت ، پاسداری از ایمان و عقیده و روحیه والا و ارزشمند پاسداران اسیر و نحوه فرار یکی از آنان و چگونگی آزاد شدن بقیه را از دست دشمن بیان می کند.