سلطان الواعظین شیرازی

آیت الله سید محمد شیرازی معروف به سلطان الواعظین فرزند مرحوم سیدعلی اکبر در ماه ذی القعده سال 1314ه.ق در تهران متولد شد.او یکی از بزرگترین علمای شیعی قرن چهاردهم است.
دروس مقدماتی رادر مدرسه پامنار تهران به اتمام رسانید ودر سال1326 قمری باپدر بزگوارش عازم عتبات شد.درمدت دوسال که آنجا توقف داشت،تحصیلات سطوح را نزد مرحوم مرندی و شهرستانی به پایان رساند و همراه پدر به کرمانشاه بازگشت.
وی با استفاده از فن بیان و وعظ به نشر معرف اسلامی مشغول گردید.برای تکمیل علم و کمال و انجام وظایف و افاضه و استفاضه مسافرتهای بسیاری به کشورهای عراق،سوریه،فلسطین،هندوستان،اردن و مصر نموده و با طوایف بسیاری مثل یهود و هنود و منحرفان از دین از قبیل بهاییها و قادیانیها،مناظرات دینی و مذهبی انجام داده که مهمترین آنها دو مناظره مبسوطی است که درسال 1345قمری در هندوستان صورت گرفته است:

1:مناظره ای در دهلی با دانشمندان و براهمه و بت پرستان هند درحضور گاندی که درپایان به اثبات حقانیت دین اسلام و خاتمیت پیامبر اسلام(ص) انجامید.

2:مجلس مناظره ای در پاکستان با دو عالم بزرگ اهل سنت حافظ محمد رشید و شیخ عبدالسلام در مدت ده شب انجام شد که درپایان شب دهم شش نفر فی المجلس مذهب جعفری اختیار کردند.

مرحوم سلطان الواعظین در ده سال پایانی عمر به علت کسالت قلبی ازمنبر منع و خانه نشین شدتا این که درشعبان 1391 قمری درتهران وفات یافت.پیکرش به قم منتقل شد و بعد از تشییع باشکوهی از طرف آیت الله مرعشی نجفی در مقبره ابوحسین قم به خاک سپرده شد.

آثار
1-شب های پیشاور که تاکنون بیش از چهل نوبت به چاپ رسیده.

2-صدمقاله سلطانی

3-گروه رستگاران