نزار قبانی
نزار قبانی (زاده: ۲۱ مارس ۱۹۲۳- درگذشته ۳۰ آوریل ۱۹۹۸) دیپلمات، شاعر و ناشر سوری و متولد دمشق بود. « نزار قبانی شاعری است که با شعرهای عاشقانه اش مشهور است؛ او در دنیای عرب از شهرتی بیهمتا برخوردار است. شعر او به اکثر زبان های دنیا ترجمه شدهاست و خوانندگانی بیشمار دارد.»
« نزار قبانی سرودن شعر را از شانزدهسالگی آغاز کرد.
« نزار قبانی سرودن شعر را از شانزدهسالگی آغاز کرد.
مرتب سازی
فیلتر
مرتب سازی براساس :
جدید ترین
پرفروش ترین
پربازدید ترین
گران ترین
ارزان ترین
محصول پیدا شد
نزار قبانی (زاده: ۲۱ مارس ۱۹۲۳- درگذشته ۳۰ آوریل ۱۹۹۸) دیپلمات، شاعر و ناشر سوری و متولد دمشق بود. « نزار قبانی شاعری است که با شعرهای عاشقانه اش مشهور است؛ او در دنیای عرب از شهرتی بیهمتا برخوردار است. شعر او به اکثر زبان های دنیا ترجمه شدهاست و خوانندگانی بیشمار دارد.»
« نزار قبانی سرودن شعر را از شانزدهسالگی آغاز کرد. در ۱۹۴۴از دانشکدهی حقوق در دمشق فارغ التحصیل و در وزارت خارجهی سوریه به کار مشغول شد؛ در شهرهای: قاهره، لندن، بیروت و مادرید خدمت کرد و پس از وحدت مصر و سوریه سفیر این جمهوری متحده در چین شد. در ۱۹۶۶ کار دیپلماسی را رها کرد و فقط به شعر پرداخت. با شکست و عقبنشینی۱۹۶۷اعراب در مسأله ی فلسطین، از شعر عاشقانه به شعر سیاسی و شعر مقاومت رویآورد. خودکشی خواهرش در ناکامی عاشقانه (۱۹۳۸)، مرگ پسر نوجوانش به بیماری قلبی، کشتهشدن همسرش بلقیسالراوی در بمبگذاری سفارت عراق (۱۹۸۱در بیروت)، بر شعرش اثر گذاشت.»
هنگامی که ۱۵ ساله بود خواهر ۲۵ ساله اش به علت مخالفتش با ازدواج با مردی که به او تحمیل شده بود، خودکشی کرد. در حین مراسم خاکسپاری خواهرش وی تصمیم گرفت که با شرایط اجتماعی که او آن را مسبب قتل خواهرش می دانست بجنگد. نزار قبانی دانش آموخته دانشگاه دمشق بود.قبانی دانشجوی حقوق دانشگاه دمشق در سال۱۹۴۴.
وی به زبان های فرانسه، انگلیسی و اسپانیولی نیز مسلط بود و مدت بیست سال در دستگاه دیپلماسی سوریه خدمت کرد.
بخش هایی از اشعار نزار قبانی تاکنون به فارسی ترجمه و منتشر شده است. مهدی سرحدی ، موسی بیدج ، یغما گلرویی ، رضا طاهری ، موسی اسوار ،رضا عامری و احمد پوری مترجمانی هستند که تاکنون بخش هایی از آثار نزار را به فارسی ترجمه کرده اند.
دفترهای شعر
قالت لی السمراء (دختر سبزهرو به من گفت) ۱۹۹۴
طفولة نهد (کودکی یک پستان)۱۹۴۸
سامبا (سامبا)۱۹۴۹
أنت لی (تو مال منی) ۱۹۵۰
قصائد (قصیده ها)۱۹۵۶
حبیبتی (عشق من) ۱۹۶۱
الرسم بالکلمات (نقاشی با واژه ها)۱۹۶۶
یومیات امرأة لامبالیة (روزنگارهای یک زن بیباک) ۱۹۶۸
قصائد متوحشة (شعرهای وحشی) ۱۹۷۰
کتاب الحب (کتاب عشق)۱۹۷۰
أشعار خارجة علی القانون (شعرهای خارج از قانون) ۱۹۷۲
أحبک، أحبک و البقیة تاتی (دوستت دارم، دوستت دارم و ادامهاش میآید) ۱۹۷۸
الی بیروت الانثی مع حبی (برای بیروت مؤنث با عشق) ۱۹۷۸
کل عام و أنتی حبیبتی (همه سال عشق منی)۱۹۷۸
أشهدُ أن لا امرأة (من اعلام می کنم که هیچ زنی جز تو نیست)۱۹۷۹
هکذا أکتب تاریخ النساء (این گونه تاریخ زنان را می نویسم)۱۹۸۱
قاموس العاشقین (فرهنگ نامهی عاشقان)۱۹۸۱
قصیدة بلقیس (قصیده بلقیس)۱۹۸۲
الحب لا یخاف الضوء الاحمر(عشق از چراغ قرمز نمی ترسد)۱۹۸۵
أشعار مجنونة (شعرهای دیوانگی ) ۱۹۸۵
قصائد مغضوب علیها ( شعرهای مورد غضب واقع شده) ۱۹۸۶
سیبقی الحب سیدی (عشق سرورم خواهد ماند)۱۹۸۷
الاوراق السریة لعاشق قرمطی (برگه های سری یک عاشق قرمطی) ۱۹۸۸
تزوجتک ایتها الحریه (آزادی، من با تو ازدواج کرده ام)۱۹۸۸
ثلاثیة أطفال الحجارة (سهگانهی کودکان سنگ) ۱۹۸۸
الکبریت فی یدی و دویلاتکم من ورق(من کبریت در دست دارم و دولتهای کوچکتان از شاخ و برگاَند) ۱۹۸۹
لا غالب الا الحب (پیروزی، جز عشق نیست)۱۹۹۰
هوامش علی الهوامش (حاشیهنویسیهایی بر حاشیهها) ۱۹۹۱
هل تسمعین صهیل احزانی (آیا صدای شیههی غم هایم را می شنوی)۱۹۹۱
انا رجل واحد و أنت قبیله من النساء (من مردی تنها هستم و تو قبیله ای از زنان)۱۹۹۲
خمسون عاماً فی مذبح النساء (پنجاه سال در کشتارگاه زنان)۱۹۹۴
دمشق نزار قبانی، ۱۹۹۵
تنویعات نزاریه علی مقام العشق (گلچین های نزاری در دستگاه عشق) ۱۹۹۶
أبجدیة الیاسمین (الفبای یاس) ۱۹۹۸
دفترهای نثر
الشعر قندیل اخضر(شعر یک قندیل سبز است) ۱۹۶۳
قصتی مع الشعر (داستان من و شعر) ۱۹۷۰
عن الشعر و الجنس و الثورة (از شعر و جنس و انقلاب) ۱۹۷۱
المرأة فی شعری و فی حیاتی (زن در شعر و زندگی من) ۱۹۷۵
الکتابة عمل انقلابی (نوشتن کاری انقلابی است) ۱۹۷۵
ما هو الشعر (شعر چیست) ۱۹۸۱
والکلمات تعرف الغضب (کلمات خشم را میشناسند) ۱۹۸۲
شیء من النثر (چیزی از نثر) ۱۹۸۳
العصافیر لاتطلب تأشیرة دخول (گنجشکان اجازه ورود نمی گیرند)۱۹۸۳
لعبت بإتقان و ها هی مفاتیحی (با مهارت بازی کردم و این است کلیدهای من)۱۹۹۰
بیروت.. حریة لا تشیخ (بیروت... آزادیای است که پیر نمی شود) ۱۹۹۲
دفترهای نمایش نامه
جمهوریة جنونستان (جمهوری جنونستان) ۱۹۷۷
برگرفته از نزار قبانی، عاشقانه سرای بی همتا، مترجم رضا طاهری
کتاب های چاپ شده نزار قبانی به زبان فارسی
۱۳۸۴ - باران یعنی تو برمی گردی[۷] یغما گلرویی، نشر دارینوش.
۱۳۸۴ - بیروت، عشق و باران، ترجمه ی رضا عامری، تهران، نشر نگیما.
۱۳۸۶ - عشق پشت چراغ قرمز نمی ماند!، مهدی سرحدی، نشر کلیدر.
۱۳۹۳ - نزار قبانی، عاشقانه سرای بی همتا، مترجم رضا طاهری ، نشر نخستین
۱۳۵۶ - داستان من و شعر، مترجم غلامحسین یوسفی و یوسف بکار، نشر توس.
۱۳۸۰ - بلقیس وعاشقانه های دیگر، مترجم موسی بیدج، نشر ثالث.
۱۳۸۳ - در بندر آبی چشمانت، مترجم احمد پوری ، نشر چشمه.
۱۳۸۴ - تا سبز شوم از عشق، مترجم موسی اسوار، نشر سخن.
۱۳۸۸ - صد نامه ی عاشقانه، مترجم رضا عامری، نشر چشمه.
نمونه ای از اشعار
زنانه می خواهمت
زنانه می خواهمت
تا امکان زندگی در سرزمین مان ادامه یابد
تا امکان حضور شعر در قرنمان ادامه یابد
برای این که ستارگان و زمان ادامه یابند
و کشتی ها و دریا و حروف الفبا ادامه یابند
تا تو زن هستی، ما خوبیم
زنانه می خواهمت برای این که تمدن زنانه است
برای این که شعر زنانه است
خوشهی گندم زنانه است
شیشهی عطر زنانه است
پاریس در بین شهرها زنانه است
و بیروت با زخم هایش زنانه باقی می ماند
به نام آن ها که می خواهند شعر بنویسند / زن باش
به نام آن ها که می خواهند به عشق بپردازند / زن باش
عشق پشت چراغ قرمز نمی ماند!
اندیشیدن ممنوع!
چراغ، قرمز است..
سخن گفتن ممنوع!
چراغ، قرمز است..
بحث پیرامون علم دین و
صرف و نحو و
شعر و نثر، ممنوع!
اندیشه منفور است و زشت و ناپسند!
« نزار قبانی سرودن شعر را از شانزدهسالگی آغاز کرد. در ۱۹۴۴از دانشکدهی حقوق در دمشق فارغ التحصیل و در وزارت خارجهی سوریه به کار مشغول شد؛ در شهرهای: قاهره، لندن، بیروت و مادرید خدمت کرد و پس از وحدت مصر و سوریه سفیر این جمهوری متحده در چین شد. در ۱۹۶۶ کار دیپلماسی را رها کرد و فقط به شعر پرداخت. با شکست و عقبنشینی۱۹۶۷اعراب در مسأله ی فلسطین، از شعر عاشقانه به شعر سیاسی و شعر مقاومت رویآورد. خودکشی خواهرش در ناکامی عاشقانه (۱۹۳۸)، مرگ پسر نوجوانش به بیماری قلبی، کشتهشدن همسرش بلقیسالراوی در بمبگذاری سفارت عراق (۱۹۸۱در بیروت)، بر شعرش اثر گذاشت.»
هنگامی که ۱۵ ساله بود خواهر ۲۵ ساله اش به علت مخالفتش با ازدواج با مردی که به او تحمیل شده بود، خودکشی کرد. در حین مراسم خاکسپاری خواهرش وی تصمیم گرفت که با شرایط اجتماعی که او آن را مسبب قتل خواهرش می دانست بجنگد. نزار قبانی دانش آموخته دانشگاه دمشق بود.قبانی دانشجوی حقوق دانشگاه دمشق در سال۱۹۴۴.
وی به زبان های فرانسه، انگلیسی و اسپانیولی نیز مسلط بود و مدت بیست سال در دستگاه دیپلماسی سوریه خدمت کرد.
بخش هایی از اشعار نزار قبانی تاکنون به فارسی ترجمه و منتشر شده است. مهدی سرحدی ، موسی بیدج ، یغما گلرویی ، رضا طاهری ، موسی اسوار ،رضا عامری و احمد پوری مترجمانی هستند که تاکنون بخش هایی از آثار نزار را به فارسی ترجمه کرده اند.
دفترهای شعر
قالت لی السمراء (دختر سبزهرو به من گفت) ۱۹۹۴
طفولة نهد (کودکی یک پستان)۱۹۴۸
سامبا (سامبا)۱۹۴۹
أنت لی (تو مال منی) ۱۹۵۰
قصائد (قصیده ها)۱۹۵۶
حبیبتی (عشق من) ۱۹۶۱
الرسم بالکلمات (نقاشی با واژه ها)۱۹۶۶
یومیات امرأة لامبالیة (روزنگارهای یک زن بیباک) ۱۹۶۸
قصائد متوحشة (شعرهای وحشی) ۱۹۷۰
کتاب الحب (کتاب عشق)۱۹۷۰
أشعار خارجة علی القانون (شعرهای خارج از قانون) ۱۹۷۲
أحبک، أحبک و البقیة تاتی (دوستت دارم، دوستت دارم و ادامهاش میآید) ۱۹۷۸
الی بیروت الانثی مع حبی (برای بیروت مؤنث با عشق) ۱۹۷۸
کل عام و أنتی حبیبتی (همه سال عشق منی)۱۹۷۸
أشهدُ أن لا امرأة (من اعلام می کنم که هیچ زنی جز تو نیست)۱۹۷۹
هکذا أکتب تاریخ النساء (این گونه تاریخ زنان را می نویسم)۱۹۸۱
قاموس العاشقین (فرهنگ نامهی عاشقان)۱۹۸۱
قصیدة بلقیس (قصیده بلقیس)۱۹۸۲
الحب لا یخاف الضوء الاحمر(عشق از چراغ قرمز نمی ترسد)۱۹۸۵
أشعار مجنونة (شعرهای دیوانگی ) ۱۹۸۵
قصائد مغضوب علیها ( شعرهای مورد غضب واقع شده) ۱۹۸۶
سیبقی الحب سیدی (عشق سرورم خواهد ماند)۱۹۸۷
الاوراق السریة لعاشق قرمطی (برگه های سری یک عاشق قرمطی) ۱۹۸۸
تزوجتک ایتها الحریه (آزادی، من با تو ازدواج کرده ام)۱۹۸۸
ثلاثیة أطفال الحجارة (سهگانهی کودکان سنگ) ۱۹۸۸
الکبریت فی یدی و دویلاتکم من ورق(من کبریت در دست دارم و دولتهای کوچکتان از شاخ و برگاَند) ۱۹۸۹
لا غالب الا الحب (پیروزی، جز عشق نیست)۱۹۹۰
هوامش علی الهوامش (حاشیهنویسیهایی بر حاشیهها) ۱۹۹۱
هل تسمعین صهیل احزانی (آیا صدای شیههی غم هایم را می شنوی)۱۹۹۱
انا رجل واحد و أنت قبیله من النساء (من مردی تنها هستم و تو قبیله ای از زنان)۱۹۹۲
خمسون عاماً فی مذبح النساء (پنجاه سال در کشتارگاه زنان)۱۹۹۴
دمشق نزار قبانی، ۱۹۹۵
تنویعات نزاریه علی مقام العشق (گلچین های نزاری در دستگاه عشق) ۱۹۹۶
أبجدیة الیاسمین (الفبای یاس) ۱۹۹۸
دفترهای نثر
الشعر قندیل اخضر(شعر یک قندیل سبز است) ۱۹۶۳
قصتی مع الشعر (داستان من و شعر) ۱۹۷۰
عن الشعر و الجنس و الثورة (از شعر و جنس و انقلاب) ۱۹۷۱
المرأة فی شعری و فی حیاتی (زن در شعر و زندگی من) ۱۹۷۵
الکتابة عمل انقلابی (نوشتن کاری انقلابی است) ۱۹۷۵
ما هو الشعر (شعر چیست) ۱۹۸۱
والکلمات تعرف الغضب (کلمات خشم را میشناسند) ۱۹۸۲
شیء من النثر (چیزی از نثر) ۱۹۸۳
العصافیر لاتطلب تأشیرة دخول (گنجشکان اجازه ورود نمی گیرند)۱۹۸۳
لعبت بإتقان و ها هی مفاتیحی (با مهارت بازی کردم و این است کلیدهای من)۱۹۹۰
بیروت.. حریة لا تشیخ (بیروت... آزادیای است که پیر نمی شود) ۱۹۹۲
دفترهای نمایش نامه
جمهوریة جنونستان (جمهوری جنونستان) ۱۹۷۷
برگرفته از نزار قبانی، عاشقانه سرای بی همتا، مترجم رضا طاهری
کتاب های چاپ شده نزار قبانی به زبان فارسی
۱۳۸۴ - باران یعنی تو برمی گردی[۷] یغما گلرویی، نشر دارینوش.
۱۳۸۴ - بیروت، عشق و باران، ترجمه ی رضا عامری، تهران، نشر نگیما.
۱۳۸۶ - عشق پشت چراغ قرمز نمی ماند!، مهدی سرحدی، نشر کلیدر.
۱۳۹۳ - نزار قبانی، عاشقانه سرای بی همتا، مترجم رضا طاهری ، نشر نخستین
۱۳۵۶ - داستان من و شعر، مترجم غلامحسین یوسفی و یوسف بکار، نشر توس.
۱۳۸۰ - بلقیس وعاشقانه های دیگر، مترجم موسی بیدج، نشر ثالث.
۱۳۸۳ - در بندر آبی چشمانت، مترجم احمد پوری ، نشر چشمه.
۱۳۸۴ - تا سبز شوم از عشق، مترجم موسی اسوار، نشر سخن.
۱۳۸۸ - صد نامه ی عاشقانه، مترجم رضا عامری، نشر چشمه.
نمونه ای از اشعار
زنانه می خواهمت
زنانه می خواهمت
تا امکان زندگی در سرزمین مان ادامه یابد
تا امکان حضور شعر در قرنمان ادامه یابد
برای این که ستارگان و زمان ادامه یابند
و کشتی ها و دریا و حروف الفبا ادامه یابند
تا تو زن هستی، ما خوبیم
زنانه می خواهمت برای این که تمدن زنانه است
برای این که شعر زنانه است
خوشهی گندم زنانه است
شیشهی عطر زنانه است
پاریس در بین شهرها زنانه است
و بیروت با زخم هایش زنانه باقی می ماند
به نام آن ها که می خواهند شعر بنویسند / زن باش
به نام آن ها که می خواهند به عشق بپردازند / زن باش
عشق پشت چراغ قرمز نمی ماند!
اندیشیدن ممنوع!
چراغ، قرمز است..
سخن گفتن ممنوع!
چراغ، قرمز است..
بحث پیرامون علم دین و
صرف و نحو و
شعر و نثر، ممنوع!
اندیشه منفور است و زشت و ناپسند!