سید حسین بن سید محمدتقی درودآبادی همدانی متوفی 1344 عالمی جلیل و فقیهی فاضل و اخلاقی کامل از شاگردان میرزا بزرگ شیرازی در سامره و میرزا حبیباللَّه رشتی و آخوند ملا حسینقلی همدانی و میرزا حسین خلیلی در نجف اشرف و داماد عالمه سید محمدشاه عبدالعظیمی و دارای مقامات معنوی و سیر و سلوکم و حسن باطن و تقوا و صلاح بوده و در حدود 1319 ق به همدان مراجعت و به خدمات دینی و وظائف شرعی پرداخته تا در سال 1344 ق وفات و در مقبره شخصی مدفون شده است.
سید حسین بن سید محمدتقی درودآبادی همدانی متوفی 1344 عالمی جلیل و فقیهی فاضل و اخلاقی کامل از شاگردان میرزا بزرگ شیرازی در سامره و میرزا حبیباللَّه رشتی و آخوند ملا حسینقلی همدانی و میرزا حسین خلیلی در نجف اشرف و داماد عالمه سید محمدشاه عبدالعظیمی و دارای مقامات معنوی و سیر و سلوکم و حسن باطن و تقوا و صلاح بوده و در حدود 1319 ق به همدان مراجعت و به خدمات دینی و وظائف شرعی پرداخته تا در سال 1344 ق وفات و در مقبره شخصی مدفون شده است. آثار و تألیفات او از این قرار است 1- تنبیه الراقدین و جمال الوافدین در اخلاق 2- ملخص الاصول 3- الشموس الطالعه در شرح زیاره الجامعه 4- القسطاس المستقیم 5- الرد علی التثلیث 6- الدر المنضود 7- التحفه الرضویه 8- تفسیر القرآن ناتمام 8- شرح اسماء الحسنی وی دارای دو فرزند دانشمندان به نام آقا سید فخرالدین و آقا سید ابوالفضل عارفی بوده است.