محمد رجبی دوانی

رجبی به سال ۱۳۲۸ در قم متولد شد.پدر او علی دوانی از روحانیون و پژوهشگران علوم حوزوی بود. تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در در همین شهر سپری کرد. دوره متوسطه را در دبیرستان دین و دانش که تحت مدیریت دکتر بهشتی بود گذراند. از سال ۱۳۴۷ پس از اخذ دیپلم، در دانشگاه تهران در رشته های فلسفه، الهیات و فرهنگ و زبان های باستانی از مقطع کارشناسی تا دکترا ادامه داد.

در دوره دانش آموزی و دانشجویی در تشکیل و اداره انجمن های اسلامی فعال بود. در طول تحصیل و فعالیت از استادانی چون مرتضی مطهری، سید محمد بهشتی، محمد مفتح، محمدتقی جعفری، سید احمد فردید، رضا داوری، سید حسین نصر و علی شریعتی بهره گرفت. وی همزمان با تحصیل در دانشگاه، در دبیرستان های تهران به تدریس فلسفه، فیزیک، شیمی، عربی و تعلیمات دینی پرداخت.

مسئولیت ها پس از انقلاب اسلامی
مسئول تحقیقات و آموزش امور تربیتی استان تهران (۱۳۵۹-۱۳۵۸)
مدیرعامل باشگاه معلمان تهران (۱۳۵۹)
مدیرکل آموزش ضمن خدمت وزارت آموزش و پرورش (۱۳۶۰-۱۳۵۹)
معاون پژوهشی و برنامه ریزی وزارت آموزش و پرورش (۱۳۶۴-۱۳۶۰)
معاون کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی (۱۳۶۶-۱۳۶۴)
رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران (۱۳۷۱-۱۳۶۶)
رئیس پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی (۱۳۷۳-۱۳۷۱)
مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی (۱۳۷۶-۱۳۷۴)
سرپرست معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (۱۳۷۸-۱۳۷۶)
رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در آلمان (۱۳۸۴-۱۳۷۸)
رئیس موسسه فرهنگی سازمان همکاری منطقه ای اکو (۱۳۸۸-۱۳۸۵)
رئیس کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی (۱۳۹۲ تاکنون)

او در رشته تاریخ، فلسفه و هنر در دانشگاه تدریس می کند.

از وی آثاری منتشر شده که اغلب به صورت مقدمه بر کتاب ها و همچنین مقالات و مصاحبه است. از جمله کارهای ادبی او مقدمه ای بر کتاب های «تمدن اسلامی در قرن چهارم هجری» نوشته آدام متز، «آموزش و پرورش در خدمت امپریالیسم فرهنگی» نوشته کارنوی و تألیف کتاب «واژگان عرب و معرف در شاهنامه فردوسی» است.