آیلف کوچولو

آیُلف کوچولو را اثر "وحشی" ایبسن می‌دانیم زیرا در آن به نشانۀ گذر از مارپیچ پدیدارشناسی ذهن و تکامل آگاهی آدمی، سرکش‌ترین و پنهانی‌ترین کشش‌های آدمی در فضای وحشی رها می‌شوند تا، سپس، این کنش‌های خام در پالایشگاهی به نام «قانون تغییر» و فرایند قوام یابند.
آیُلف کوچولو و سه اثر پایانی دیگرِ او، بیانیۀ فراگیری هستند دربارۀ شگردهای نوین یا مدرنیستِ نمایشنامه‌نویسی، و بحث‌های نفس‌گیر دربارۀ پدیدارشناسی ذهن آدمی در پیوند با جامعه، فرهنگ، زبان، صورت‌گری، مذهب، و هنر.